ایمپلنتهای دندانی یکی از بهترین راهها برای جایگزینی دندانهای ازدسترفته و بازگرداندن اعتمادبهنفس شما هستند. اما با دو روش اصلی کاشت ایمپلنت روبهرو هستیم: فوری یا یک مرحله ای و دو مرحلهای. هرکدام از این روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این مقاله، به بررسی دقیق تفاوتهای ایمپلنت فوری و ایمپلنت دو مرحله ای پرداخته و به شما کمک میکنیم تا بهترین تصمیم را برای درمان بگیرید.
ایمپلنت فوری یا یک مرحلهای چیست؟
در این نوع روش درمانی پایه ایمپلنت با یک عمل جراحی یک مرحلهای در استخوان فک قرار میگیرد و برای جوش خوردن باقی میماند. در همان روز نیز روکشهای دندانی موردنیاز را قالبگیری و متصل میکنند.
ویژگیها:
- قرارگیری سریع: بعد از کشیدن دندان، ایمپلنت بهطور همزمان در همان جلسه قرار میگیرد.
- زمان کمتر: کل فرآیند کمتر از چند روز طول میکشد.
- ترمیم فوری: میتوان بلافاصله پس از جراحی، پروتز موقتی قرار داد.
ایمپلنت فوری برای چه افرادی خوب است
ایمپلنتهای تک مرحلهای برای موارد زیر ایدئال هستند:
- هرکسی که نیاز به تعویض دندان دارد.
- افراد 18 ساله و بالاتر با تراکم استخوانی کافی و بالا
- کسانی که از سلامت بدنی کامل برخوردار بوده و بیماریهای زمینهای اثرگذار روی ایمپلنتهای دندانی نداشته باشند.
- برای توریست پزشکی مناسب است.
مزایا و معایب ایمپلنت یک مرحلهای
- کاهش هزینه و زمان
ایمپلنت یک مرحلهای در یک مرحله قابل کاشت است. در گام بعد قالبسازی انجام شده و در همان روز در یک عمل جراحی انجام میشود. این برای افراد روستایی و خارجی مفید است، زیرا میتوانند در هزینههای سفر و اقامت صرفهجویی کنند. البته توجه داشته باشید که بهترین زمان گذاشتن ایمپلنت را پزشک معالج تشخیص خواهد داد.
- بارگذاری فوری و زیبایی سریعتر
ایمپلنت یک مرحلهای یک ایمپلنت بارگذاری فوری است. و روکشان نیز ظرف چند روز پس از کاشت آماده میشود. این فرایند برای دندانهایی که زیبایی را بیشتر تحت تأثیر قرار میدهند، مناسبتر است و بیمار ازنظر روانی سریعتر به ایدئال خود خواهد رسید.
- فرایند سادهتر:
مزیت دیگر ایمپلنتهای فوری این است که از یک قطعه تشکیل شده است که دارای اثرات مثبت زیادی است. چون عناصر اضافی مانند ایمپلنت دو مرحلهای وجود ندارد، قیمت ایمپلنت دندانی کمی کمتر است. کاشت سادهتر، ایمنتر و سریعتر از دو مرحلهای است. اگر ایمپلنت بعداً نیاز به تعویض داشته باشد، سریعتر و با ناراحتی کمتر نسبت به ایمپلنت دو مرحلهای امکانپذیر است.
- کاربرد گستردهتر در انواع استخوان
ایمپلنت یک مرحله ای نه تنها در استخوان دندان بلکه در استخوان فک نیز قابل کاشت است و مناطقی از استخوان فک که امکان کاشت دو مرحلهای وجود ندارد، میتواند به کار گرفته شود در مقابل ایمپلنت دو مرحلهای فقط در استخوان دندان قابل کاشت است.
- انعطافپذیری بیشتر در زاویه کاشت
این نوع ایمپلنت در زاویههای مختلف قابل کاشت است، نهفقط بهصورت عمودی. این در صورت کمبود استخوان نیز ضروری است زیرا امکان دسترسی به بافت استخوانی مناسبترین برای قرار دادن ایمپلنت را فراهم میکند.
- کاهش نیاز به پیوند استخوان
استفاده از ایمپلنت فوری احتمالاً جایگزینی استخوان را غیرضروری میکند. معمولاً هنگام استفاده از ایمپلنت فوری نیازی به جایگزینی استخوان نیست.
علیرغم روند سریع کاشت ایمپلنت یک مرحلهای، به خاطر ساختار تکواحدی آن انعطافپذیری کمتری نسبت به ایمپلنت دو مرحلهای دارد و چون در یک روز کار گذاشته میشود، در صورت تغییرات در ساختار دندان یا روکش بیمار را دچار چالش خواهد کرد. همچنین این ایمپلنت در تغییرات و تنظیمات دقیقتر منعطف نیست و ممکن است زودتر دچار شکستگی شود.
ایمپلنت دو مرحلهای در دندانپزشکی چیست؟
ایمپلنت دو مرحلهای معمولاً برای جایگزینی دندانهایی استفاده میشود که زیبایی آنها لزوماً در اولویت نیست. مرحله اول این روش این است که پایه ایمپلنت را طی یک جراحی کوچک داخل استخوان فک گذاشته و لثه را بخیه میکنند. پس از یک دوره چندماهه (3 تا 6 ماه) که طی آن استخوان با ایمپلنت پیوند میخورد، جراحی دومی برای باز کردن لثه و قرار دادن پروتز دائمی انجام میشود.
ایمپلنت دو مرحلهای برای چه افرادی خوب است
ایمپلنتهای دو مرحلهای یا همان سنتی فرایند طولانیتری دارند و افرادی که از این نوع ایمپلنت استفاده میکنند باید موارد زیر را مدنظر قرار دهند:
- سلامت عمومی: بیمار باید در سلامت عمومی خوبی باشد و مشکلات پزشکی جدی نداشته باشد.
- سلامت لثه و استخوان: وجود استخوان کافی و سالم برای قرار دادن ایمپلنت ضروری است.
- صبر و توانایی تحمل پروسه طولانی: بیمار باید قادر باشد مدتزمان بیشتری برای تکمیل درمان صبر کند.
- پیروی از دستورات پس از جراحی: بیمار باید توانایی و تمایل به رعایت دقیق دستورات پس از جراحی را داشته باشد.
مزایا و معایب ایمپلنت دو مرحلهای
- جوش خوردن بهتر ایمپلنت با استخوان:
در روش دو مرحلهای از مرحله کاشت پایه تا قرار دادن روکش چند ماه طول میکشد و فرصت بیشتری برای جوش خوردن پایه با استخوان فک فراهم میشود. همین امر باعث افزایش پایداری و طول عمر ایمپلنت میشود.
- کاهش خطر عوارض:
با توجه به اینکه در روش دو مرحلهای، ایمپلنت به مدت چند ماه در استخوان فک قرار میگیرد و سپس روکش بر روی آن نصب میشود، احتمال بروز عوارضی مانند عفونت و پس زدن ایمپلنت کاهش مییابد.
- دقت بیشتر در ساخت روکش:
در روش دو مرحلهای، پس از جوش خوردن کامل ایمپلنت با استخوان، قالبگیری دقیق از آن انجام میشود و سپس روکش دندان ساخته میشود. این امر باعث میشود که روکش بهطور کامل با ایمپلنت و دندانهای مجاور هماهنگ باشد و مشکلات جویدن و … کمتر رخ دهد.
- امکان انجام پیوند استخوان:
درصورتیکه بیمار دچار کمبود استخوان فک باشد، قبل از کاشت ایمپلنت میتوان پیوند استخوان انجام داد. در روش دو مرحلهای، فرصت کافی برای بهبود کامل پیوند استخوان و سپس کاشت ایمپلنت وجود دارد.
- تعیین دقیق موقعیت ایمپلنت:
در روش دو مرحلهای، پزشک جراح با دقت بیشتری موقعیت ایمپلنت را تعیین میکند و این کار روی دقت کار و زیبایی حائز اهمیت است.
ایمپلنت دو مرحلهای اگرچه روشی رایج و شناختهشده است، اما مانند هر روش درمانی دیگری، دارای معایبی نیز است. بر خی از معایب ایمپلنتهای دو مرحلهای را میتوان بهصورت زیر خلاصه کرد:
- فرایند طولانی ایمپلنت و نیاز به روکشهای موقت دندانی بهخصوص اگر در دندانهای جلویی باشد.
- احتمال عفونت بیشتر به خاطر وجود دو جراحی
- ممکن است در طول زمان تغییرات بیشتری در لثه محل کاشت ایمپلنت رخ دهد.
- هزینه آن به خاطر فرایند طولانیتر نسبت به ایمپلنت یک مرحله ای بیشتر است.
- نیاز به جراحی در دو زمان متفاوت دارد.
برای تصمیمگیری بهتر، میتوانید با یکی از متخصصین ایمپلنت کلینیک دکتر رامیار مشورت کنید تا با توجه به شرایط شما، بهترین روش درمانی را برایتان انتخاب کند.
جمعبندی
ایمپلنتهای دندانی، روشی مدرن و پایدار برای جایگزینی دندانهای ازدسترفته هستند. دو روش کاشت ایمپلنت فوری و دو مرحلهای وجود دارد که انتخاب هرکدام به عوامل مختلفی مانند وضعیت استخوان فک، تعداد دندانهای ازدسترفته و ترجیحات بیمار بستگی دارد. در این مقاله، به بررسی مزایا و معایب هر دو روش، مراحل انجام، و عوامل مؤثر در انتخاب روش مناسب پرداختیم. در نهایت این پزشک جراح ایمپلنت است که تشخیص میدهد کدام روش برای شما مناسبتر است.