در دنیای مدرن دندانپزشکی، جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته با ایمپلنت دندان به یک راهکار درمانی رایج و موفق تبدیل شده است. موفقیت بلندمدت این روش به وجود استخوان فک کافی و با کیفیت بستگی دارد. در مواردی که به دلایل مختلفی از جمله کشیدن دندان، بیماری لثه، عفونت یا تحلیل استخوان ناشی از استفاده طولانی‌مدت از دندان مصنوعی، حجم و تراکم استخوان فک برای نگهداری ایمپلنت مناسب نباشد، انجام پیوند استخوان دندان ضروری می‌گردد. این فرآیند جراحی با هدف تقویت و بازسازی استخوان فک انجام می‌شود تا پایه‌ای محکم برای کاشت ایمپلنت فراهم آید و امکان جوش‌خوردن ایمپلنت با استخوان  (osseointegration) به طور مطلوب ایجاد شود. در این مقاله به بررسی جامع جوانب مختلف پیوند استخوان در دندان می‌پردازیم.

پیوند استخوان چیست؟

پیوند استخوان یک نوع جراحی دهان است. این جراحی برای افزایش حجم و تراکم استخوان فک در ناحیه‌ای که استخوان ازدست‌رفته یا دچار تحلیل شده انجام می‌شود. این روش درمانب معمولاً برای ایجاد یک پایه محکم برای ایمپلنت‌های دندانی یا سایر درمان‌های ترمیمی ضروری است. مواد پیوندی می‌تواند از بدن خود فرد (اتوگرافت)، انسان دیگر (آلوگرافت)، حیوان (زنوگرافت) یا مواد مصنوعی (آلوپلاستیک) تهیه شود. پیوند استخوانی مثل یک داربست به رشد و بازسازی استخوان طبیعی فک کمک می‌کند.

پیوند استخوان دندان چه زمانی لازم است؟

در این درمان پزشکی لازم است که استخوان فک شما به اندازه کافی محکم یا حجیم نباشد تا بتواند ایمپلنت دندان را به‌خوبی نگه دارد. این وضعیت معمولاً پس از کشیدن دندان، بیماری لثه، عفونت یا آسیب به فک رخ می‌دهد و باعث تحلیل استخوان می‌شود. اگر دندان خود را مدت‌ها پیش از دست داده‌اید یا مدت زیادی از دندان مصنوعی استفاده کرده‌اید، احتمالاً استخوان فک شما تحلیل رفته و به پیوند نیاز دارد.

دندانپزشک با استفاده از عکس‌برداری و سی‌تی‌اسکن، تراکم و حجم استخوان فک را بررسی می‌کند. اگر استخوان کافی نباشد یا کیفیت آن پایین باشد، پیوند استخوان توصیه می‌شود تا پایه‌ای محکم و مناسب برای کاشت ایمپلنت فراهم شود و نتایج درمانی موفقیت‌آمیز باشد.

شرایط و مواردی که ممکن است نیاز به پیوند استخوان فک داشته باشید عبارت‌اند از:

1. کمبود مقدار استخوان: درصورتی‌که ابعاد طولی و یا عرضی استخوان فک، برای قراردادن ایمپلنت کافی نباشد، از پیوند استخوان فک استفاده می‌شود.
2. تقویت استخوان: در برخی موارد، استخوان فک به دلیل عواملی مانند عفونت، مصرف دارو، یا آسیب‌دیدن درگیر می‌شود و نیاز به تقویت استخوان دارد.
3. آسیب‌دیدگی: اگر استخوان شکسته یا آسیب دیده است، پیوند ممکن است برای تقویت و بازسازی ساختار استخوانی مورد نیاز باشد.
4. عدم تطابق استخوان: در برخی موارد، استخوان فک ممکن است با اندازه و شکل پروتز دندانی یا ایمپلنت دندانی تطابق نداشته باشد، در این صورت پیوند استخوان فک برای افزایش تطابق ممکن است لازم باشد.
5. پیشگیری از تحلیل استخوان: بعد از کشیدن دندان، مقدار زیادی از استخوان فک تحلیل می‌رود. برای جلوگیری از تحلیل استخوان و حفظ ضخامت و عرض استخوان شود، در برخی موارد بعد از کشیدن دندان، پیوند نیز انجام می‌شود.

روش‌های پیوند استخوان فک

1. استفاده از استخوان بیمار: در این روش، از استخوان خود بیمار (مانند استخوان فک) جمع آوری شده و به عنوان ماده پیوند استفاده می‌شود.
2. پیوند استخوان از منبع دیگری: در این روش، استخوان از منبع دیگری که به‌صورت پودر استخوان، بلاک استخوان و یا ممبران در دسترس است، استفاده می‌شود.
3. فناوری پیشرفته: مواد پیوند مانند سلول‌های بنیادی، فاکتورهای رشد استخوان، و مواد مختلفی که به طور مستقیم بر روی رشد استخوان تأثیر می‌گذارند، نیز برای پیوند استخوان فک استفاده می‌شوند.

انواع پیوند استخوان

روش‌های مختلفی برای بازسازی ابعاد طولی و عرضی فک استفاده می‌شود که شایع‌ترین آنها عبارت‌اند از :

1.بازسازی هدایت شده استخوان یا (GBR)

یک تکنیک جراحی است که در آن از پودر استخوان و (Membrane) برای جلوگیری از جذب ماده پیوند و ایجاد فضای لازم برای رشد استخوان جدید استفاده می‌شود. این تکنیک بیشتر برای جایگزینی بخش‌های کوچک از استخوان فک، افزایش ضخامت استخوان و همچنین برای افزایش محیط برای ایمپلنت دندان استفاده می‌شود.

در این تکنیک، ابتدا ماده  پیوند استخوان (مانند استخوان بیمار یا مصنوعی در محل مدنظر قرار گرفته و سپس ممبران روی ناحیه پیوند قرار داده می‌شود. ممبران از جذب ماده پیوند جلوگیری می‌کند و همچنین فضای لازم برای رشد استخوان جدید را فراهم می‌کند. ممبران معمولاً در مدت 3 تا 6 ماه پس از جراحی جذب شده و جای خود را به استخوان جدید می‌دهد.

2.لیفت سینوس  (Sinus Lift)

یک تکنیک جراحی است که برای افزایش ضخامت استخوان در ناحیه فک بالا بکار می‌رود. این تکنیک برای ایجاد فضای کافی برای قرارگیری ایمپلنت دندان در این ناحیه استفاده می‌شود. در برخی از موارد، علت کاهش ضخامت استخوان می‌تواند ناشی از افزایش حجم سینوس بالایی فک باشد.

در این تکنیک، پس از انجام برش در لثه، ماده پیوند (مانند استخوان بیمار یا مصنوعی) داخل سینوس قرار داده می‌شود. سپس یک پوشش ضد جذب مانند ممبران بر روی ناحیه پیوند قرار داده می‌شود تا جذب ماده پیوند کاهش یابد و فضای لازم برای رشد استخوان ایجاد شود.

این تکنیک جراحی معمولاً در مواردی که ارتفاع استخوان فک بالا کافی نیست و برای قراردادن ایمپلنت دندان نیاز به افزایش ارتفاع استخوان داریم، مورد استفاده قرار می‌گیرد. است.

3. بن بلاک (Bone Block)

یا همان بلاک استخوانی، یک تکنیک پیوند استخوانی است که در آن بخشی از استخوان بیمار به عنوان ماده پیوند برای جایگزینی استخوان ازدست‌رفته در ناحیه هدف استفاده می‌شود. در این تکنیک، بخشی از استخوان مورد نیاز از قسمتی دیگر از بدن بیمار (معمولاً از ناحیه  انتهای فک یا چانه) جدا می‌شود و به عنوان یک بلاک استخوانی به ناحیه هدف منتقل می‌شود.

پس از جایگزینی بلاک استخوانی در ناحیه هدف، بلاک به‌صورت دقیق در ناحیه مورد نیاز قرار گرفته و با استفاده از پیچ‌ها یا اسکرو ها به استخوان مجاور متصل می‌شود. طول مدت بهبودی بیمار بعد از انجام این تکنیک جراحی بستگی به میزان پیوند استخوانی و همچنین محل استخراج پیوند دارد.

4. ریج اسپلیت  (Ridge Split)

یک تکنیک جراحی پیوند است که برای افزایش طول و عرض ارتفاع محل پیوند، از آن استفاده می‌شود. این تکنیک بیشتر برای بازسازی بخش‌های از استخوان فک که  ضخامت و عرض ناکافی دارند، بکار می‌رود.

در این تکنیک، در ابتدا با استفاده از یک برش، استخوان در ناحیه هدف را به دو نیمکره تقسیم می‌کنیم. سپس با استفاده از ابزارهای خاص، هر یک از نیمکره‌ها را به‌طور مستقل از هم جدا کرده و به سمت خارج از ناحیه هدف توسعه می‌دهیم. پس از توسعه استخوان، ماده پیوند (مانند استخوان بیمار یا مصنوعی) برای پر کردن فضای توسعه یافته قرار داده می‌شود. در نهایت، لثه بسته می‌شود و محل جراحی به‌تدریج بهبود می‌یابد.

5. بن اکسپنشن  (Bone Expansion)

یا همان توسعه استخوان، یکی از تکنیک‌های جراحی در پیوند استخوان فک است. در این تکنیک، با استفاده از ابزار خاصی به نام اکسپندر، استخوان در ناحیه هدف توسعه داده می‌شود. با این کار، فضای بیشتری برای پیوند استخوان فراهم می‌شود و امکان ایجاد فضای کافی برای نصب ایمپلنت دندان یا درمان دیگر بیماری‌های دندانپزشکی فراهم می‌شود.

در این تکنیک، در ابتدا با استفاده از یک برش کوچک، به ناحیه هدف دسترسی پیدا می‌شود. سپس با استفاده از اکسپندر، استخوان را به‌طور مداوم توسعه می‌دهیم تا فضای لازم برای پیوند استخوان یا قرارگرفتن ایمپلنت فراهم شود. پس از قراردادن ماده پیوند یا ایمپلنت، لثه بسته می‌شود و محل جراحی به‌تدریج بهبود می‌یابد.

مراحل انجام پیوند استخوان

مراحل درمان پیوند استخوان فک (Bone Grafting Procedure) بسته به نوع پیوند و شرایط بیمار متفاوت است، اما مراحل عمومی آن به شرح زیر است:

1.      مشاوره و طرح درمان پیوند استخوان فک و دندان

در این مرحله، دندانپزشک یا جراح فک و صورت با انجام معاینه دقیق دهان و بررسی کلیشه‌های رادیوگرافی دندانی (مانند عکس پانورامیک و سی‌تی‌اسکن سه‌بعدی CBCT) و طرح درمان ایمپلنت دندانی، روش درمانی مناسب برای پیوند استخوان دندان را تعیین می‌کند. نوع ماده پیوندی استخوانی (از بدن خود بیمار – استخوان اتولوگ، انسان دیگر – آلوگرافت، حیوان – زنوگرافت، یا ماده سنتتیک مصنوعی) نیز در این مرحله انتخاب می‌شود.

2.      آماده‌سازی بیمار

پیش از شروع جراحی، اقداماتی برای آماده‌سازی بیمار انجام می‌شود. این اقدامات شامل تزریق بی‌حسی موضعی در لثه‌ها (و در صورت نیاز، تجویز آرام‌بخش برای کاهش اضطراب)، استفاده از دهان‌شویه آنتی‌سپتیک برای ضدعفونی‌کردن محیط دهان، و نظارت بر علائم حیاتی بیمار در طول عمل است. برای اثرگذاری کامل بی‌حسی ممکن است ۱۰ تا ۳۰ دقیقه زمان لازم باشد.

3.      جمع‌آوری استخوان پیوندی (در صورت نیاز)

اگر قرار باشد از استخوان خود بیمار (اتولوگ) یا استخوان اهدایی (آلوگرافت یا زنوگرافت) استفاده شود، در این مرحله استخوان از ناحیه اهداکننده (مانند چانه، فک پایین، لگن) جمع‌آوری شده و یا استخوان فراوری‌شده از منبع دیگر برای جراحی آماده می‌شود.

4.      جراحی پیوند استخوانی دندان

پس از آماده‌سازی مواد و بیمار جراح دندانپزشک مراحل زیر را برای پیوند استخوان انجام می‌دهد:

• برش لثه: جراح با ایجاد یک برش دقیق در لثه، بافت لثه را از استخوان فک جدا می‌کند. این کار فضایی را برای قراردادن ماده پیوندی استخوان ایجاد می‌کند.
• تمیزکردن محل جراحی: ناحیه مورد نظر که قرار است پیوند در آن انجام شود، به طور کامل تمیز و ضدعفونی می‌گردد تا خطر عفونت کاهش یابد.
• قراردادن ماده پیوندی: ماده پیوندی استخوانی در نواحی ازدست‌رفته یا تحلیل رفته استخوان فک اضافه می‌شود. این ماده به عنوان یک داربست استخوان‌سازی عمل می‌کند و بستری را فراهم می‌سازد تا استخوان طبیعی بدن به‌تدریج روی آن رشد کند.
• پوشش و تثبیت پیوند: پیوند استخوان ممکن است با یک غشای محافظ استخوانی (قابل‌جذب یا غیرقابل‌جذب) پوشانده شود تا از آن در برابر سلول‌های بافت نرم محافظت کرده و روند بازسازی استخوان هدایت‌شده (GBR) تسهیل شود. برای تثبیت ماده پیوندی، ممکن است از چسب زیستی، غشای کلاژنی یا پیچ تیتانیومی کوچک استفاده شود.
• افزودن) PRP اختیاری): در برخی موارد، برای افزایش سرعت ترمیم و بازسازی استخوان و بافت نرم، از پلاسما غنی از پلاکت (PRP) که از خون خود بیمار تهیه شده است، استفاده می‌گردد.
• بستن محل جراحی: در پایان، بافت لثه به محل اصلی خود بازگردانده شده و با بخیه‌های قابل‌جذب یا غیرقابل‌جذب بسته می‌شود.

طول مدت این جراحی معمولاً بین ۱ تا ۲ ساعت متغیر است و به وسعت ناحیه، حجم استخوان پیوندی و پیچیدگی جراحی بستگی دارد.

عوارض بعد از جراحی پیوند استخوان

بعد از انجام جراحی، ممکن است عوارض زیر دیده شود:

• خون‌ریزی: وجود مقداری خونابه (خون تیره) در دهان بعد  از انجام جراحی تا روز بعد طبیعی است. این مسئلهمی‌تواند باعث خونی شدن بالش شما حین خواب شود. به دنبال انجام جراحی سینوس لیفت، گاهی ممکن است متوجه خون در بینی شوید. در این صورت برای تمیزکردن آن صرفاً از یک پنبه یا دستمال تمیز و مرطوب استفاده ننمایید هرگز سعی نکنید با فشار هوا (فین کردن) بینی خود را تمیز کنید.
• تورم: مقدار و حجم تورم متناسب  با وسعت جراحی و محل آن است. تورم ظرف 48 ساعت بعد از جراحی به وجود می‌آید و تا روز سوم تا پنجم به حداکثر مقدار خود می‌رسد و طی هفت الی ده روز از بین می‌رود.
• محدودیت در باز کردن دهان: با توجه به بروز التهاب بعد از جراحی، محدودیت در باز کردن دهان و سختی عضلات جونده پس از جراحی می‌تواند ایجاد شود. این مسئله طبیعی بوده و طی 5 الی 10 روز از بین می‌رود.
• کبودی پوست صورت: در پی انجام جراحی در برخی بیماران رخ می‌دهد. بروز این مسئله جای نگرانی ندارد و معمولاً ظرف یک تا دو هفته از بین می‌رود.
• احساس ضعف مختصر: معمولاً تا 48 ساعت بعد از جراحی طبیعی است. در صورت بروز تب و ضعف شدید کلینیک را مطلع فرمایید.
• درد : حداکثر مقدار درد طی 12 تا 24 ساعت اول بعد از جراحی رخ می‌دهد. توصیه می‌شود قبل از پایان یافت زمان بی‌حسی، دارو مسکن خود را شروع نمایید.
• عفونت: علائم عفونت پس از پیوند استخوانی دندان شامل تورم شدید یا مداوم، قرمزی، درد شدید، ترشح چرک، بوی بد دهان و تب است. اگر هر یک از این علائم را داشتید، باید سریعاً به دندانپزشک مراجعه کنید.

چرا برای ایمپلنت دندان به پیوند استخوان نیاز دارم؟

ایمپلنت دندان برای موفقیت و ماندگاری بلندمدت باید در استخوان فک محکم شود. اگر استخوان کافی وجود نداشته باشد، ایمپلنت ممکن است لق شود، جابه‌جا شود یا حتی بیفتد. پیوند استخوان برای ایمپلنت به تقویت و بازسازی استخوان فک کمک می‌کند و شرایط لازم را برای جوش‌خوردن ایمپلنت با استخوان ایجاد می‌کند.

در برخی نواحی مانند دندان‌های آسیای بالا که استخوان نازک‌تر است یا نزدیک سینوس قرار دارد، احتمال نیاز به پیوند بیشتر است. این کار شانس موفقیت ایمپلنت را تا حد زیادی افزایش می‌دهد و از عوارض احتمالی جلوگیری می‌کند.

آیا همه افراد می‌توانند پیوند استخوانی دندان انجام دهند یا محدودیت دارد؟

بیشتر افراد می‌توانند پیوند استخوان انجام دهند، اما برخی شرایط پزشکی خاص ممکن است نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد. افرادی که بیماری‌های کنترل‌نشده مانند دیابت شدید، مشکلات سیستم ایمنی یا مصرف داروهای خاص دارند، باید پیش از جراحی با پزشک و دندانپزشک خود مشورت کنند.

سلامت عمومی بدن و رعایت بهداشت دهان و دندان در موفقیت پیوند نقش مهمی دارد. در نهایت، تصمیم‌گیری درباره امکان انجام پیوند به ارزیابی دقیق وضعیت سلامت عمومی و دهان بیمار بستگی دارد.

بیماران دیابتی یا افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند، معمولاً می‌توانند پیوند استخوانی فک انجام دهند، اما باید بیماری خود را به‌خوبی کنترل کنند. کنترل قند خون و همکاری نزدیک با پزشک معالج و دندانپزشک می‌تواند احتمال موفقیت جراحی را افزایش دهد و خطر عوارض را کاهش دهد.

در برخی موارد خاص، اگر بیماری به‌خوبی کنترل نشود یا سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد، دندانپزشک ممکن است انجام پیوند را به تعویق بیندازد یا روش‌های جایگزین را پیشنهاد دهد. همیشه قبل از جراحی باید وضعیت سلامت عمومی بیمار به دقت ارزیابی شود.

پیوند استخوانی فک برای همه دندان‌ها قابل‌انجام است یا فقط دندان‌های خاص؟

پیوند استخوان تقریباً برای همه نواحی فک که نیاز به تقویت دارند قابل‌انجام است، اما بیشتر در نواحی که استخوان نازک یا تحلیل رفته است (مانند دندان‌های آسیای بالا یا پایین) کاربرد دارد. انتخاب ناحیه و نوع پیوند بستگی به وضعیت استخوان و نیاز درمانی بیمار دارد.

در برخی موارد خاص، ممکن است برای دندان‌های جلویی یا نواحی خاصی از فک نیاز به نوع خاصی از پیوند باشد. دندانپزشک پس از معاینه و تصویربرداری بهترین گزینه را پیشنهاد می‌دهد.

چقدر طول می‌کشد تا پیوند با فک جوش بخورد؟

مدت‌زمان جوش‌خوردن پیوند استخوان با فک معمولاً بین ۴ تا ۶ ماه است. در این مدت، بدن شروع به ساخت استخوان جدید در اطراف مواد پیوندی می‌کند و ناحیه جراحی باید تحت مراقبت و نظارت دندانپزشک باشد.

در برخی موارد خاص یا پیوندهای بزرگ‌تر، این مدت ممکن است تا ۹ ماه هم طول بکشد. رعایت توصیه‌های دندانپزشک و مراقبت‌های پس از جراحی در تسریع روند بهبودی بسیار مؤثر است.

دوره اولیه بهبودی پس از پیوند معمولاً ۲ تا ۳ هفته است که طی آن تورم و درد کاهش می‌یابد و بیمار می‌تواند به فعالیت‌های روزمره بازگردد. اما ترمیم کامل استخوان و آمادگی برای ایمپلنت ممکن است ۴ تا ۶ ماه طول بکشد.

در این مدت باید بهداشت دهان و دستورات دندانپزشک را به دقت رعایت کنید تا از عوارض احتمالی جلوگیری شود و پیوند به‌خوبی با فک جوش بخورد.

آیا امکان پس‌زدن پیوند استخوان وجود دارد؟

امکان پس‌زدن این روش درمانی بسیار نادر است، زیرا بیشتر مواد پیوندی فاقد سلول زنده و کد ژنتیکی هستند و بدن آن‌ها را به عنوان جسم خارجی شناسایی نمی‌کند. بااین‌حال، در موارد نادر ممکن است پیوند به‌خوبی با استخوان فک جوش نخورد.

در صورت عدم موفقیت پیوند، معمولاً امکان تکرار جراحی یا استفاده از روش‌های جایگزین وجود دارد. رعایت بهداشت دهان و پرهیز از سیگارکشیدن شانس موفقیت پیوند را افزایش می‌دهد.

آیا امکان جابه‌جایی یا حرکت استخوان پیوندی وجود دارد؟

در روزهای ابتدایی پس از جراحی، مواد پیوندی باید ثابت بمانند تا استخوان جدید به‌درستی شکل بگیرد. اگر به ناحیه جراحی ضربه وارد شود یا مراقبت‌های لازم رعایت نشود، امکان جابه‌جایی مواد پیوندی وجود دارد. رعایت توصیه‌های دندانپزشک، پرهیز از جویدن غذاهای سفت و مراقبت از ناحیه جراحی به پیشگیری از این مشکل کمک می‌کند.

تفاوت بین روش اتولوگ (از خود فرد)، آلوگرافت (از انسان دیگر)، زنوگرافت (از حیوان) و مواد مصنوعی چیست؟

پیوند اتولوگ از استخوان خود بیمار گرفته می‌شود و بالاترین سازگاری را دارد، اما نیاز به جراحی دوم دارد. آلوگرافت از استخوان اهدایی انسان تهیه می‌شود و خطر انتقال بیماری بسیار کم است، زیرا به‌خوبی فراوری می‌شود.

زنوگرافت معمولاً از استخوان گاو تهیه می‌شود و ساختار مشابهی با استخوان انسان دارد. مواد مصنوعی (آلوپلاست) نیز از ترکیبات زیست‌سازگار ساخته می‌شوند و خطر انتقال بیماری ندارند. انتخاب نوع پیوند به شرایط هر بیمار بستگی دارد.

آیا می‌توان از استخوان مصنوعی استفاده کرد؟

بله، امروزه استفاده از مواد مصنوعی زیست‌سازگار (آلوپلاست) برای پیوند استخوان بسیار رایج است. این مواد ایمن، قابل‌جذب و سازگار با بدن هستند و خطر انتقال بیماری ندارند. مواد مصنوعی معمولاً در مواردی که حجم استخوان مورد نیاز کمتر است یا بیمار تمایلی به استفاده از استخوان انسانی یا حیوانی ندارد، استفاده می‌شوند و نتایج موفقیت‌آمیزی دارند.

آیا پیوند استخوان دردناک است و چطور می‌توان درد را کنترل کرد؟

در حین جراحی از بی‌حسی موضعی یا آرام‌بخش استفاده می‌شود و بیمار دردی احساس نمی‌کند. پس از جراحی، درد و ناراحتی خفیف تا متوسط طبیعی است که با مصرف داروهای مسکن تجویزی و کمپرس یخ قابل‌کنترل است.

درد معمولاً پس از چند روز کاهش می‌یابد و با رعایت توصیه‌های دندانپزشک، بهبود سریع‌تر حاصل می‌شود. اگر درد شدید یا مداوم داشتید، حتماً با دندانپزشک تماس بگیرید.

آیا پیوند استخوان باعث بوی بد دهان می‌شود؟

در حالت عادی، پیوند استخوان باعث بوی بد دهان نمی‌شود. اما اگر عفونت یا تجمع مواد غذایی در محل جراحی رخ دهد، ممکن است بوی بد ایجاد شود. رعایت بهداشت دهان و دندان و شست‌وشوی دهان طبق دستور دندانپزشک، از بروز این مشکل جلوگیری می‌کند. در صورت بوی بد مداوم، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

آیا امکان آلرژی به مواد پیوندی وجود دارد؟

آلرژی به مواد پیوندی بسیار نادر است، زیرا این مواد به‌گونه‌ای تهیه و فراوری می‌شوند که واکنش ایمنی بدن را به حداقل برسانند. بیشتر مواد پیوندی فاقد سلول زنده هستند و بدن آن‌ها را به عنوان جسم خارجی شناسایی نمی‌کند. اگر سابقه آلرژی شدید یا واکنش به مواد خاصی دارید، حتماً قبل از جراحی به دندانپزشک اطلاع دهید تا بهترین تصمیم گرفته شود.

هزینه پیوند استخوان چقدر است و آیا بیمه آن را پوشش می‌دهد؟

هزینه پیوند بسته به نوع پیوند، مواد مورد استفاده، محل درمان و کشور متفاوت است. در کشورهای غربی، هزینه هر پیوند معمولاً بین ۲۰۰ تا ۱۲۰۰ دلار است. در ایران نیز هزینه‌ها متغیر است و باید با کلینیک مشورت شود. انجام پیوند می تواند روی کل هزینه درمان های دندانپزشکی مثل قیمت ایمپلنت نیز اثرگذار باشد.

بیشتر بیمه‌های درمانی هزینه این روش درمانی را به طور کامل پوشش نمی‌دهند. توصیه می‌شود قبل از شروع درمان، با بیمه و کلینیک درباره هزینه‌ها و میزان پوشش بیمه‌ای مشورت کنید.

آیا می‌توان هم‌زمان با کشیدن دندان پیوند انجام داد؟

بله، در بسیاری موارد می‌توان بلافاصله پس از کشیدن دندان، پیوند استخوان را انجام داد. این کار از تحلیل استخوان جلوگیری می‌کند و روند درمان را کوتاه‌تر می‌کند.  دندانپزشک پس از ارزیابی وضعیت استخوان و لثه تصمیم می‌گیرد که آیا انجام هم‌زمان این دو عمل امکان‌پذیر است یا خیر.

اگر جراحی پیوند در دندان موفق نباشد چه اتفاقی می‌افتد؟

در صورت عدم موفقیت پیوند استخوان، معمولاً استخوان جدید به اندازه کافی شکل نمی‌گیرد یا با فک جوش نمی‌خورد. در این حالت، دندانپزشک ممکن است جراحی را تکرار کند یا از روش‌های جایگزین استفاده نماید.

عدم موفقیت پیوند می‌تواند به دلایلی مانند عفونت، مشکلات سیستم ایمنی یا رعایت‌نکردن مراقبت‌های پس از جراحی رخ دهد. همکاری با دندانپزشک و رعایت دستورات او شانس موفقیت را افزایش می‌دهد.

احتمال موفقیت پیوند استخوانی فک چقدر است؟

احتمال موفقیت این جراحی دندان معمولاً بالای ۹۰ درصد است، به شرطی که جراحی توسط متخصص مجرب انجام شود و بیمار مراقبت‌های لازم را رعایت کند. عوامل مؤثر بر موفقیت شامل سلامت عمومی، عدم مصرف دخانیات و کنترل بیماری‌های زمینه‌ای است. در موارد نادر، پیوند ممکن است به دلایل مختلف با شکست مواجه شود، اما با تکرار جراحی یا تغییر روش درمانی معمولاً مشکل برطرف می‌شود.

آیا پیوند استخوان برای کودکان هم انجام می‌شود؟

این جراحی معمولاً برای بزرگسالان انجام می‌شود، اما در موارد خاص مانند نقص‌های مادرزادی یا آسیب‌های شدید، ممکن است برای کودکان نیز انجام شود. در این موارد، ارزیابی دقیق توسط متخصص اطفال و جراح فک و صورت ضروری است. رشد استخوان در کودکان با بزرگسالان تفاوت دارد و باید با دقت بیشتری برنامه‌ریزی شود تا تأثیری بر رشد طبیعی فک نداشته باشد.

پیوند استخوان ظاهر صورت یا لبخند را تغییر می‌دهد؟

هدف اصلی این فرایند بازسازی استخوان فک و فراهم‌کردن پایه‌ای مناسب برای درمان‌های دندانپزشکی است. این کار معمولاً ظاهر صورت یا لبخند را تغییر نمی‌دهد، اما در برخی موارد می‌تواند به بهبود فرم فک و زیبایی لبخند کمک کند. در صورت وجود نگرانی درباره تغییرات ظاهری، حتماً موضوع را با دندانپزشک خود مطرح کنید تا توضیحات لازم را دریافت کنید.

برای پیوند استخوانی به چه متخصصی مراجعه کنم؟

این روش درمانی باید توسط جراح فک و صورت، متخصص ایمپلنت یا دندانپزشک باتجربه در جراحی‌های دهان انجام شود. این متخصصان با دانش و تجربه کافی می‌توانند بهترین نتایج را برای شما به ارمغان بیاورند. انتخاب کلینیک معتبر و متخصص مجرب اهمیت زیادی در موفقیت درمان دارد. قبل از جراحی، درباره تجربه و تخصص پزشک خود تحقیق کنید.

آیا جایگزینی برای پیوند استخوان وجود دارد؟

در برخی موارد خاص، روش‌هایی مانند ایمپلنت‌های زیگوماتیک یا تکنیک All-on-4 می‌تواند بدون نیاز به پیوند استخوان مورد استفاده قرار گیرد، به‌خصوص در بیمارانی که استخوان فک آن‌ها بسیار تحلیل رفته است. همچنین، برخی مواد مصنوعی جدید می‌توانند جایگزین استخوان طبیعی شوند.